Defiance 2050 voor Windows

Defiance 2050: een overzicht van de bijgewerkte, gratis coöp-shooter van Trion

Defiance 2050 is een update van Trion World's gratis te spelen futuristische shooter Defiance (2013), die je misschien ook herkent als de naam van een nu geannuleerde Syfy-show die is geproduceerd in combinatie met de eerste game. De update bevat een verscheidenheid aan updates en toevoegingen, van texturen en mechanica tot een nieuw klasse-nivelleringssysteem. Spelers kunnen nu kiezen tussen een Assassin, Guardian, Combat Medic of Assault archetype, elk beginnend met dezelfde basisrol als een Ark Hunter in dienst van wetenschapper/ondernemer Karl Von Bach, die hun verhaal begint als een overlevende van een luchtschip dat neerstort in de setting van de game: een door een buitenaards wezen gevormd San Francisco.

Vertrouwde instelling; Veranderd landschap:

De game speelt zich af op een naoorlogse aarde waar Votan (een verzameling losjes gelieerde buitenaardse rassen), vluchtelingen en menselijke overlevenden proberen samen te werken voor het algemeen welzijn. Jaren eerder resulteerde de vernietiging van een in een baan rond de aarde draaiende buitenaardse vloot in een grote en toevallige "Arkfall"-gebeurtenis waarbij schepen en technologie op de planeet neerstortten, inclusief buitenaardse terraforming-technologie die zowel het terrein als de natuur heeft veranderd - meestal ten kwade. Zoals hierboven vermeld, zwerven spelers rond in een toekomstige open-wereld San Francisco Bay Area, die duidelijk betere tijden heeft gekend. Als mens of Votan-ras verken je nieuwe locaties en vecht je tegen buitenaardse wezens, gemuteerde mensen en andere hybride wezens, vrijwel allemaal vijandig.

Een uitgestrekte shoot-em-up:

Vanaf het begin is Defiance 2050 een spel dat zowel eenvoudig als licht chaotisch is. Na het voltooien van de korte, enigszins informatieve tutorial, begin je een langzame, soms verhaalgedreven sleur over het platteland samen met je medespelers, waarbij je van missie naar missie gaat terwijl je mutanten neermaait. Deze vijanden vormen vrijwel geen bedreiging in kleine aantallen, maar zullen schijnbaar willekeurig spawnen zonder gedefinieerd einde of bron. Je wordt gedurende deze tijd begeleid door een aantal vaste NPC-vrienden en je EGO, een kunstmatige intelligentie-implantaat ontworpen door Von Bach, je weldoener.

Het is een vredige, ongecompliceerde ervaring, ondanks de dramatische setting, en het kan leuk zijn om in te duiken en je mede-gamer te helpen; af en toe verschijnt er een gevechtssamenvatting om de meest effectieve speler in een bepaalde ontmoeting aan te geven.

Wapen- en uitrustingsupgrades kunnen willekeurig worden gekocht, gebouwd of gevonden in de verspreide, afgebroken structuren en rollend , geterraformeerde heuvels. Op klassen gebaseerde nivellering-upgrades verbeteren je vaardigheden op meestal passieve manieren, waardoor je slagen harder of je bewegingssnelheid sneller wordt. Op vroege niveaus kunnen deze beslissingen over het voortgangspad worden genegeerd ten gunste van pure vuurkracht en fatsoenlijk

doel, aangezien je AI kunt compenseren die meestal alleen maar op je afkomt en af en toe van de ene plaats naar de andere hapert.

p>

Tijdens dit langzame klauteren is het gemakkelijk om je verloren en doelloos te voelen, vooral met het sombere terrein en de bekende zwermen vijanden die boos op je af komen ploeteren. Gezondheid laadt snel op en vallen doet schijnbaar geen schade, waardoor elk onderdeel van reizen een kwestie van doel en belang is, in plaats van gevaar of een duidelijke richting. Als de dood gebeurt, voelt het altijd heel plotseling, en je respawnt met een vage herinnering aan hoe je kunt komen waar je eerder was.

De kracht van de gameplay ligt in de bekendheid ervan bij andere schutters; er is niets al te ingewikkeld om hier te leren. Als je schietend rond wilt rennen, hier of daar een granaat wilt gooien en rode gezondheidsbalken naar beneden wilt zien gaan, zal Defiance 2050 dat voor je doen.

Het meest boeiende geadverteerde aspect van de game is dat de eerder genoemde Arkfalls komen nog steeds voor, gemakkelijk te herkennen aan de rode symbolen op de kaart, die je naar mini-evenementen leiden met beloften van grotere uitdaging en grotere buit. De vijanden zijn een beetje uitdagender en het is veel leuker om met andere spelers samen te werken om ze neer te halen dan om een eenzaam leven te leiden waarbij je een gemuteerde schutter doodt.

Het is vermeldenswaard dat het verhaal zou moeten je ervoor kiest om het te volgen, is redelijk goed geschreven en eenvoudig. De personages zijn goed gedefinieerd, zo niet bijzonder diep, en iedereen die van een goede sci-fi-setting houdt, zal zich meteen thuis voelen tussen de spelers en niet-spelers in Defiance 2050.

De eindscore:

Spelers die iets nieuws willen proberen dat gratis is en waar je gemakkelijk in kunt springen, zullen profiteren van de eenvoudige zoektochtstructuur en gevechtsmechanica van Defiance 2050. De game is duidelijk gemaakt met veel liefde voor de overlevering en setting, en advertenties met pay-to-win-gamefuncties zijn bijna afwezig in het speltempo. Als je niet anders helemaal opgaat in een ander sci-fi shooter-genre, is dit de moeite waard om een paar uur rond te zwerven om te zien of het jeukt.